مشکل حکایتی است که تقریر می‌‌کنند
رضا فانی یزدی
مجموعه یادداشتها،خاطرات و نوشته های سالهای اخیر
Tuesday, March 27, 2007
بابا، توی امریکا که جنگ نیست
هنوز چند قدمی جلو نرفته بودند که صدای رگبار گلوله آنها را متوجه اتومبیلی کرده بود که به محل بازی بچه‌های محله در محوطه نزدیک آنها شلیک می‌کردند. جسد هشت تا از بچه‌ها در اولین لحظات غرق در خون به زمین افتاده بود. مهاجمین برای اطمینان از قتل هنوز شلیک می‌کردند.
صدای سلیم را هنوز می شنیدم که می گفت :"مثل اینکه توی باغ وحش زندگی می‌کنیم. مردم مثل حیوان‌ها شده‌اند!"
راستی توی امریکا هیچ خبری نیست. نه صدای انفجار، نه بمب، نه موشک، نه پرواز جنگنده‌ها و نه اثری از حضور نظامیان در خیابانها.. همه چیز هست، مدرسه‌ها باز هستند، آب لوله‌کشی هست، اتوبوس‌ها و قطارها همه در حرکتند، هیچ صفی برای مواد غذایی نیست، یک لحظه هم برق منازل و خیابانها قطع نمی‌شود. آنهایی هم که در عراق یا افغانستان کشته می‌شوند هیچ کس نمی‌داند کی و کجا تحویل خانواده‌هایشان می‌شوند. نه تشییع جنازه دسته جمعی و نه صدای غاری‌های مساجد که محله را به گریه و شیون وادار کنند، نه مجروحین را میبینی که بدون دست و پا گوشه خیابان گدایی کنند و نه مادران و همسرانی را که بر سر می‌کوبند و زار می‌زنند. فقط گاهگاهی از رئیس جمهور می‌شنوی که ما در جنگ هستیم
صدای سلیم را هنوز می شنیدم که می گفت :"مثل اینکه توی باغ وحش زندگی می‌کنیم. مردم مثل حیوان‌ها شده‌اند!"
راستی توی امریکا هیچ خبری نیست. نه صدای انفجار، نه بمب، نه موشک، نه پرواز جنگنده‌ها و نه اثری از حضور نظامیان در خیابانها.. همه چیز هست، مدرسه‌ها باز هستند، آب لوله‌کشی هست، اتوبوس‌ها و قطارها همه در حرکتند، هیچ صفی برای مواد غذایی نیست، یک لحظه هم برق منازل و خیابانها قطع نمی‌شود. آنهایی هم که در عراق یا افغانستان کشته می‌شوند هیچ کس نمی‌داند کی و کجا تحویل خانواده‌هایشان می‌شوند. نه تشییع جنازه دسته جمعی و نه صدای غاری‌های مساجد که محله را به گریه و شیون وادار کنند، نه مجروحین را میبینی که بدون دست و پا گوشه خیابان گدایی کنند و نه مادران و همسرانی را که بر سر می‌کوبند و زار می‌زنند. فقط گاهگاهی از رئیس جمهور می‌شنوی که ما در جنگ هستیم
Page 1 of 1 pages
