مشکل حکایتی است که تقریر می‌‌کنند
رضا فانی یزدی
مجموعه یادداشتها،خاطرات و نوشته های سالهای اخیر
Saturday, November 24, 2012
چشم انداز مذاکرات ایران و امریکا و آینده آن-قسمت دوم
سرنوشت اپوزیسیون ایرانی چه خواهد شد
یعنی اگر رهبری جمهوری اسلامی ایران به دغدغه ها و نگرانی های امریکا و همکاران منطقه ای امریکا پاسخ قابل قبول بدهد، امریکا هم بحث براندازی را که طی سالهای گذشته بطور رسمی و آشکار در سیاست های این کشور تبلیغ شده و در سیاست های روزانه آنها نیز به اشکال مختلف دیده شده است را کنار خواهد گذاشت. کنار گذاشتن سیاست تغییر رژیم از طرف امریکا یعنی مرگ اپوزیسیون برانداز وابسته به این کشور.
Monday, November 19, 2012
چشم انداز مذاکرات ایران و امریکا -قسمت اول
پی آمد های آن در دیگر عرصه های زندگی سیاسی ما
برخلاف ادعای رهبران ایران که ما رابطه با امریکا را می خواهیم چه کنیم و یا با شیطان بزرگ رابطه برقرار نخواهیم کرد و شعارهایی از این دست، می بینیم که پراگماتیسم سیاسی که همه رهبران سیاسی کمابیش در عمل آن را بکار می گیرند باعث شد که رهبری ایران دست دوستی به سوی امریکا دراز کرده و طرف امریکایی هم همان دست های خونین رهبران ایران را که یکی دوسال پیشتر ده ها ژنرال و فرمانده نظامی ایرانی را به اتهام همکاری با رژیم شاه و سرسپردگی امریکا اعدام کرده بودند را فشرده و حاضر به ارسال اسلحه به این کشور شده بودند.
پس چنانکه می بینیم، نه تنها امکان مذاکره همیشه وجود داشته که همچنان هم وجود دارد و اگر صحبت از مذاکرات پنهان و پشت درهای بسته می شود، به احتمال زیاد دور از واقعیت نبوده و نیست. بعضی از دوستان ایرانی که مذاکره را ممکن نمی دانند، در حقیقت ادعای رهبران ایران را بیشتر از خود آنها باور کرده اند، چنانکه گروه های سیاسی ایرانی در سالهای اولیه نیز بر این باور بودند ولی خلاف آن ثابت شد.
پس چنانکه می بینیم، نه تنها امکان مذاکره همیشه وجود داشته که همچنان هم وجود دارد و اگر صحبت از مذاکرات پنهان و پشت درهای بسته می شود، به احتمال زیاد دور از واقعیت نبوده و نیست. بعضی از دوستان ایرانی که مذاکره را ممکن نمی دانند، در حقیقت ادعای رهبران ایران را بیشتر از خود آنها باور کرده اند، چنانکه گروه های سیاسی ایرانی در سالهای اولیه نیز بر این باور بودند ولی خلاف آن ثابت شد.
Sunday, November 18, 2012
در انتظار اوباما و هیلاری کلنتون
چرا به اینجا رسیده ایم؟
پارلمان و مقر دولت حماس، دولت قانونی فلسطینی در منطقه غزه با خاک یکسان شده است و زندگی روزانه و عادی مردم دچار اختلال.
واقعا برما چه رفته است؟
چرا این همه چشم به دهان خانم کلینتون و آقای اوباما مانده ایم؟
چرا احساسات انسانی و وجدان بشری ما با دیدن این همه قربانیان این جنایت ها جریحه دار نمی شود؟
چرا جنایت ها را بطور انتخابی محکوم می کنیم؟
واقعا برما چه رفته است؟
چرا این همه چشم به دهان خانم کلینتون و آقای اوباما مانده ایم؟
چرا احساسات انسانی و وجدان بشری ما با دیدن این همه قربانیان این جنایت ها جریحه دار نمی شود؟
چرا جنایت ها را بطور انتخابی محکوم می کنیم؟
Page 1 of 1 pages
