مشکل حکایتی است که تقریر می‌‌کنند
رضا فانی یزدی
مجموعه یادداشتها،خاطرات و نوشته های سالهای اخیر
Wednesday, January 30, 2013
چشم انداز مذاکرات ایران و امریکا - قسمت آخر
فرصتی که نباید از دست داد
ایرانی ها فرصت تازه ای برای مذاکرات پیدا کرده اند. فرصتی تاریخی، فرصتی که اینبار هم رئیس جمهور اوباما و هم وزرای دفاع و خارجه با دست و دلبازی بیشتری آماده اند تا در مذاکرات، با حفظ منافع دو طرف و تامین صلح و امنیت منطقه، به طرف ایرانی امتیازات بیشتری واگذار نموده و به قول معروف در یک مذاکره و معامله برد-برد هر دو طرف با حفظ آبرو و با دست پر، صلح و امنیت را برای مردم خود و منطقه به ارمغان بیاورند و هرچه بیشتر از تنش و جنگ دوری گزینند.
رهبری جمهوری اسلامی ایران می تواند از این فرصت بی نظیر تاریخی به نفع صلح، امنیت در منطقه و آینده کشور بهره برده و این مهم به تاخیرافتاده تاریخی را به شکلی آبرومندانه حل و فصل نماید.
رهبری جمهوری اسلامی ایران می تواند از این فرصت بی نظیر تاریخی به نفع صلح، امنیت در منطقه و آینده کشور بهره برده و این مهم به تاخیرافتاده تاریخی را به شکلی آبرومندانه حل و فصل نماید.
Friday, January 18, 2013
چشم انداز مذاکرات ایران و امریکا - قسمت ششم
پیامدهای مذاکرات بر مردم، سیاست کشور و اپوزیسیون
شرایط کنونی در مناسبات دو کشور تا حدودی یادآور دوران مک کارتیسم در امریکاست. دورانی که هر نوع نقد و مخالفت با اتهام جاسوسی برای شوروی و کمونیست بودن سرکوب می شد. امروز در ایران ما با نوعی مک کارتیسم روبرو هستیم، آن هم از نوعی که حسین شریعتمداری معمارش بوده و با استفاده از اتهام های جاسوسی برای امریکا و غرب، هر صدای مخالفی را سرکوب نموده و حتی برای روسای جمهوری قبلی ایران نیز فضای تنفسی باقی نگذاشته است.
مذاکرات و عادی سازی مناسبات سیاسی ایران و امریکا به انتظار سی و چند ساله ی اپوزیسیون ایرانی برای دگرگونی از راه دور پایان داده و ما را مجبور خواهد کرد که اگر به دنبال تحقق دمکراسی در کشور هستیم، دست به زانوی خود زده و جای واقعی خود را در این صف آرایی جدید سیاسی در کشورمان پیدا کنیم. جایی که سرنوشت ما به اراده خودمان بسته باشد و و زد و بند های حکومت با کشور های خارجی در ادامه کاری ما در مبارزه برای دمکراسی در کشورمان خللی ایجاد نکند.
مذاکرات و عادی سازی مناسبات سیاسی ایران و امریکا به انتظار سی و چند ساله ی اپوزیسیون ایرانی برای دگرگونی از راه دور پایان داده و ما را مجبور خواهد کرد که اگر به دنبال تحقق دمکراسی در کشور هستیم، دست به زانوی خود زده و جای واقعی خود را در این صف آرایی جدید سیاسی در کشورمان پیدا کنیم. جایی که سرنوشت ما به اراده خودمان بسته باشد و و زد و بند های حکومت با کشور های خارجی در ادامه کاری ما در مبارزه برای دمکراسی در کشورمان خللی ایجاد نکند.
Wednesday, January 16, 2013
آیا باید انتخابات را تحریم کرد؟
نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم
نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم
آیا چون بخشی از اصلاح طلبان تصمیم گرفته اند در انتخابات شرکت نکنند ، دیگران هم باید راه آنها را در پیش گیرند؟
هزینه و فایده شرکت و عدم شرکت در انتخابات برای رهبری نظام اسلامی چیست ؟
چگونه می توان با استفاده از فرصت انتخبات به تشدید درونی بحران های سیاسی در نظام اسلامی افزود و رهبری نظام را مجبور به تمکین به خواست مردم کرد ؟
آیا واقعا آقای خامنه ای از یک انتخابات پر شور دیگر چون دوره دهم استقبال خواهد کرد ؟
چه کسی قراراست شرایط را پذیرفته و در جهت تحقق آنها مبارزه کند ؟ رهبری نظام و یا کاندیدهای ریاست جمهوری ؟
چرا نباید با طرح مطالبات مورد توافق کنونی اکثریت مخالفین و منتقدین به یک پلاتفرم انتخاباتی جدید رسید و در یک توافق عمومی برای تحقق آنها یک کاندید مشترک داد ؟
چه چیزی را از دست خواهیم داد اگر شورای نگهبان کاندید ما را رد کند ؟
چه به دست می آوریم اگر در حاشیه نشسته و شاهد بر گزاری یک انتخابات آرام باشیم که در نتیجه آن کاندید مورد علاقه رهبری گر چه با کمترین آراء انتخاب شود ؟
حاشیه نشینی راحت ترین کاری است که می توان کرد یا شاید بهتر است بگویم بی عملی محض است اما با ادا واطوار رادیکال ، که نه کمترین هزینه ای برای ما دارد و نه کمترین هزنیه ای به رهبری نظام تحمیل می کند و نه کمترین سودی برای مردم و آینده کشور
آیا چون بخشی از اصلاح طلبان تصمیم گرفته اند در انتخابات شرکت نکنند ، دیگران هم باید راه آنها را در پیش گیرند؟
هزینه و فایده شرکت و عدم شرکت در انتخابات برای رهبری نظام اسلامی چیست ؟
چگونه می توان با استفاده از فرصت انتخبات به تشدید درونی بحران های سیاسی در نظام اسلامی افزود و رهبری نظام را مجبور به تمکین به خواست مردم کرد ؟
آیا واقعا آقای خامنه ای از یک انتخابات پر شور دیگر چون دوره دهم استقبال خواهد کرد ؟
چه کسی قراراست شرایط را پذیرفته و در جهت تحقق آنها مبارزه کند ؟ رهبری نظام و یا کاندیدهای ریاست جمهوری ؟
چرا نباید با طرح مطالبات مورد توافق کنونی اکثریت مخالفین و منتقدین به یک پلاتفرم انتخاباتی جدید رسید و در یک توافق عمومی برای تحقق آنها یک کاندید مشترک داد ؟
چه چیزی را از دست خواهیم داد اگر شورای نگهبان کاندید ما را رد کند ؟
چه به دست می آوریم اگر در حاشیه نشسته و شاهد بر گزاری یک انتخابات آرام باشیم که در نتیجه آن کاندید مورد علاقه رهبری گر چه با کمترین آراء انتخاب شود ؟
حاشیه نشینی راحت ترین کاری است که می توان کرد یا شاید بهتر است بگویم بی عملی محض است اما با ادا واطوار رادیکال ، که نه کمترین هزینه ای برای ما دارد و نه کمترین هزنیه ای به رهبری نظام تحمیل می کند و نه کمترین سودی برای مردم و آینده کشور
Thursday, January 03, 2013
چشم انداز مذاکرات ایران امریکا پی آمدهای آن-قسمت پنجم
ایران و اسرائیل دو حکومت پراگماتیست و امنیتی مشابه
این تناقض و تضاد در رفتارهای دو کشور نشان می داد که علیرغم شعارها و رجزخوانی های سیاسی، آنجا که لازم است، مناسبات راه خود را می گشاید و اگر برای کشتار سربازان مسلمان عراقی بدست جمهوری اسلامی ایران نیاز به اسلحه امریکایی باشد، رهبران شیعه ایرانی ابایی ندارند که از طریق اسرائیل سلاح های مرگبار را خریداری کنند. طرف اسرائیلی هم مانعی نمی بیند که به کشوری که هر جمعه پس از نمازهای جماعت شعارهای "مرگ بر اسرائیل" در آن طنین افکن است، اسلحه های پیشرفته بفروشد.
گونه ای اسلام گرایی که مورد پذیرش اخوان المسلمین مصر و رهبران اسلام گرای ترکیه و امیرنشین هایی چون قطر و کشورهای همکاری حوزه خلیج باشد، گزینه مناسبی شده است که هم امریکا بدان رضایت داده و هم همه کشورهای منطقه آن را می پذیرند. اما چنانکه پیشتر اشاره کردم، این گزینه باید یک عنصر ضداسرائیلی را به همان اندازه که اسلام گرایان ترکیه در تعارف های سیاسی خود به کار می گیرند، در درون خود داشته باشد تا جاذبه مردمی پیدا کرده و حتی اسرائیل ستیزانی چون رهبری حماس را در کنار آنها قرار دهد.
گونه ای اسلام گرایی که مورد پذیرش اخوان المسلمین مصر و رهبران اسلام گرای ترکیه و امیرنشین هایی چون قطر و کشورهای همکاری حوزه خلیج باشد، گزینه مناسبی شده است که هم امریکا بدان رضایت داده و هم همه کشورهای منطقه آن را می پذیرند. اما چنانکه پیشتر اشاره کردم، این گزینه باید یک عنصر ضداسرائیلی را به همان اندازه که اسلام گرایان ترکیه در تعارف های سیاسی خود به کار می گیرند، در درون خود داشته باشد تا جاذبه مردمی پیدا کرده و حتی اسرائیل ستیزانی چون رهبری حماس را در کنار آنها قرار دهد.
Tuesday, January 01, 2013
چشم انداز مذاکرات ایران امریکا پی آمدهای آن-قسمت چهارم
صلح، کاهش تروریسم و عدم نیاز به اسلام گرایی بیشتر
شاید بتوان گفت که عادی سازی مناسبات ایران و امریکا در اولین مرحله به پایان جنگ تروریستی این دو کشور بر علیه همدیگر منجر شده و در مرحله بعد به کاهش قدرت جریان های تروریستی در منطقه بیانجامد. تنش کنونی میان ایران و کشورهای منطقه و اسرائیل، تقریبا همه سازمان های اطلاعاتی و امنیتی این کشورها را به سوی حمایت از گروه های تروریستی سوق داده که از تروریسم به نفع خود و بر علیه رقیب سیاسی خود سود می جویند.
ادامه وضع موجود به احتمال زیاد به ایجاد سازمان های تروریستی جدید و یا تقویت عنصر تروریستی در برخی از سازمان های سیاسی منجر خواهد شد. مهمترین خطر در رابطه با ایران شاید استفاده اسرائیل و عربستان و قطر از تروریست های جندالله و پژاک و رشد دادن آنها و تقویت عنصر تروریسم موجود در سازمان مجاهدین خلق باشد که اگر بار دیگر به تروریسم روی آورند دست کمی از القاعده نخواهند داشت. سازمان مجاهدین خلق مبتکر خودکشی های انفجاری هستند و حداقل دو دهه پیش از آنکه القاعده از شیوه خودکشی های انفجاری استفاده کند، به این ابتکار جنایتکارانه دست زدند.
ادامه وضع موجود به احتمال زیاد به ایجاد سازمان های تروریستی جدید و یا تقویت عنصر تروریستی در برخی از سازمان های سیاسی منجر خواهد شد. مهمترین خطر در رابطه با ایران شاید استفاده اسرائیل و عربستان و قطر از تروریست های جندالله و پژاک و رشد دادن آنها و تقویت عنصر تروریسم موجود در سازمان مجاهدین خلق باشد که اگر بار دیگر به تروریسم روی آورند دست کمی از القاعده نخواهند داشت. سازمان مجاهدین خلق مبتکر خودکشی های انفجاری هستند و حداقل دو دهه پیش از آنکه القاعده از شیوه خودکشی های انفجاری استفاده کند، به این ابتکار جنایتکارانه دست زدند.
Page 1 of 1 pages
