مشکل حکایتی است که تقریر میکنند
رضا فانی یزدی
مجموعه یادداشتها،خاطرات و نوشته های سالهای اخیر
Sunday, April 21, 2013
خاتمی باید بیاید
خاتمی تنها امید شکل گیری یک اجماع ملی است
اگر خاتمی نیاید ، اصلاح طلبان هیچ چاره ای ندارند که از درون مجموعه نیروهای پیرامونی خود یا به چپ و رادیکال های خود پناه بیاورند و یا به سمت راست و جریان محافظه کار خود رو کنند ، چرا که در میانه هیچ شخصیتی که هموزن و همتراز خاتمی باشد دیگر وجود ندارد.
به چپ نمی توانند زیاد رو کنند چرا که اکثرشخصیت های شناخته شده چپ آنها رد صلاحیت خواهند شد. از چپ میانه آنها گرفته مثل آقای عبدالله نوری و یا آیت الله موسوی خویینی که آنها را مسلما رد صلاحیت می کنند، و یا موسوی لاری و یا محتشمی پور هم آنقدر محبوبیت ندارند و احتمال رد صلاحیت آنها هم بسیار زیاد است. چپ رادیکال آنها هم افرادی مثل هاشم آقاجری و یا شیرزاد هستند که محال ممکن است که رد صلاحیت نشوند تازه رد صلاحیت هم که نشوند به خاطر موا ضع رادیکالشان حتی در میان خود جریان اصلاح طلبی هم از یک پایگاه جدی بر خوردار نیستند پس سمت چپ کلا جواب نمی دهد . اما سمت راست اکثرا خوش نام نیستند و بیشتر از موافق ، مخالف دارند و رقبا براحتی می توانند آنها را در کارزار انتخاباتی از پا در آورند
Saturday, April 13, 2013
بهترین گزینه در انتخابات
چرا خاتمی و اصلاح طلبی
ما در وضعیتی نیستیم که با داد و بیداد و طرح شعار های پوپولیستی و تند، به تنش های موجود بیشتر دامن زده و به فرو پاشی و در هم ریزی شیرازه پیوندهای اجتماعی و ملی در کشور کمک کنیم.
ما در موقیعت تاریخی خاصی قرار گرفته ایم. جامعه ما و کشور ما و همه اقشار و طبقات اجتماعی در این کشور یا با هم برنده خواهند شد و یا با هم همه چیز را از دست خواهیم داد.
روش اصلاحات، پروژه های اصلاح طلبانه و انتخاب شخصیت های اصلاح طلب در مسولیت های اصلی کشور، بیشتر شاید تضمین کننده آینده برد-برد برای جامعه ما باشد و این همان وضیعتی است که همه اقشار و طبقات اجتماعی در کشور ما برنده آن بوده و آینده خواهند داشت.
Saturday, April 13, 2013
صحبتی کوتاه در مورد انتخابات ریاست جمهوری در ایران
ویژگی های این دوره از انتخابات در ایران
تغییر در بلوک های قدرت
سه بلوک قدرت کنونی کدام هستند و هر کدام چه می خواهند
نیاز رهبری به شرکت مردم و مشکل اساسی او در این دوره
Monday, April 01, 2013
خنده های او همیشه در بند شنیده می شد
به یاد محمود توکلی
آقای توکلی اما تا آخرین روزی که در زندان بود، خنده از لبش نیفتاد و بلندتر از همیشه صدایش در اتاقش و راهروهای بند شنیده می شد.